Najpopularniejszymi formami zabezpieczenia umowy pożyczki będą:

1. poręczenie umowy pożyczki przez osobę trzecią – poręczyciel na podstawie umowy zobowiązuje się wobec pożyczkodawcy zwrócić pożyczkę wraz z odsetkami, gdyby pożyczkobiorca nie był w stanie tego zrobić. Podstawa prawna to art. 876 i nast. kodeksu cywilnego;
2. zastaw rejestrowy – jest to obciążenie rzeczy ruchomej (np. udziałów w spółce) w celu zabezpieczenia wierzytelności (np. udzielonej pożyczki). Na jego mocy wierzyciel (pożyczkodawca) ma możliwość zaspokojenia się z obciążonej rzeczy (np. udziałów w spółce) bez względu na zmiany jej własności i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi dłużnika (takimi, którzy nie zabezpieczyli swojej wierzytelności zastawem). Podstawa prawa ustawa o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów.
3. Hipoteka – jest to obciążenie nieruchomości w celu zabezpieczenia wierzytelności (np. udzielonej pożyczki). Na jego mocy wierzyciel (pożyczkodawca) ma możliwość zaspokojenia się z nieruchomości. Podstawa prawa art. 65 i nast. ustawy o księgach wieczystych i hipotece.
4. Oświadczenie o dobrowolnym poddaniu się egzekucji – jest to akt notarialny zawierający dobrowolne zobowiązanie się dłużnika (pożyczkobiorcy lub poręczyciela) do poddania się postępowaniu egzekucyjnemu na rzecz konkretnego wierzyciela (pożyczkodawcy) do konkretnej kwoty (wysokości pożyczki wraz z należnościami ubocznymi, np. odsetkami).

Powyższe formy zabezpieczeń są najpopularniejszymi formami zabezpieczenia umowy pożyczki wykorzystywanymi w obrocie gospodarczym. Co do zasady forma zabezpieczenia pożyczki powinna być dobiera odpowiednio do treści umowy pożyczki oraz wysokości zobowiązania pożyczkobiorcy czy też sytuacji majątkowej pożyczkobiorcy.