W powszechnie dostępnych źródłach można znaleźć informacje, zgodnie z którymi po pół roku obowiązywania nowelizacji ksh wprowadzającej regulacje grupy spółek, liczba zarejestrowanych grup spółek wynosiła 0. Prawdopodobnie świadczy o tym niewielka ilość zalet i spora ilość wad.

Do zalet i potencjalnych korzyści można zaliczyć szansę na poprawę działalności operacyjnej grupy poprzez sformalizowany chain of command. Z tej szansy skorzystają przede wszystkim te grupy, które nie mają uporządkowanego ładu korporacyjnego lub chcą oprzeć je o wyznaczone przez ustawodawcę kryteria. Do innych korzyści można zaliczyć ułatwienie dokonywania tzw. squeeze out oraz reverse squeeze out, tj. prawa żądania wykupu udziałów/akcji przez wspólników mniejszościowych spółki zależnej przez spółkę dominującą oraz prawa spółki dominującej do odkupu udziałów/akcji posiadanych przez wspólników mniejszościowych w spółce zależnej.

Wadą z kolei może być nadmierna formalizacja procesu podejmowania decyzji, szczególnie wiążąca się z koniecznością argumentowania wiążących poleceń kierowanych do spółek zależnych. Instytucja grupy spółek wprowadza także szerokie uprawnienia dla spółki dominującej do dokonywania wglądu w działalność spółek zależnych, co może rodzić ryzyko nadużyć. Ryzyko nadużyć występuje też po stronie wspólników mniejszościowych, którym przysługuje prawo do żądania przeprowadzenia audytu. Wszystkie te działania mogą wpłynąć na obstrukcję działania spółki zależnej i całej grupy. Wadą instytucji jest także stosunkowo duża łatwość w odmowie wykonania polecenia przez spółkę zależną, ponieważ przesłanki odmowy wykonania polecenia zostały oparte o kryteria ocenne (np. ryzyko niewypłacalności). Ostatecznie, brak powszechności stosowania przepisów o grupie spółek wiąże się także z brakiem wykształcenia się praktyki biznesowej i orzeczniczej w stosowaniu przepisów o grupach spółek. Dlatego rekomendujemy uregulowania ładu kapitałowego poza regulacją grupy spółek.